Zdjęcie przedstawiające masaż łydki

Kolano skoczka – dlaczego kolano boli?

Czy ból z przodu kolana utrudnia Twój aktywny tryb życia? To może być kolano skoczka! W artykule dowiesz się, dlaczego boli, kto jest najbardziej narażony, i jak skutecznie leczyć. Odkryj również proste sposoby profilaktyki i zapobiegaj bólom!

Kolano skoczka to kontuzja, która objawia się bólem z przodu kolana. Ból najczęściej odczuwany jest w okolicach dolnej części rzepki. Dolegliwości spowodowane są mikrouszkodzeniami i degeneracją więzadła rzepki. Takie zmiany skutkują osłabieniem struktury więzadła jak i siły całej nogi.

Kolano skoczka – objawy

Głównym objawem kolana skoczka jest ból. Najczęściej jest on odczuwany w pobliżu dolnej części rzepki. Jest to miejsce, w którym do rzepki przyczepia się więzadło rzepki. W pierwszych etapach rozwoju kontuzji, ból odczuwany jest na początku treningu oraz po jego zaprzestaniu. W przypadku gdy zmiany będą już zaawansowane, zwykłe chodzenie po schodach może wywoływać uporczywy ból.

Kolano skoczka – przyczyny

Kolano skoczka jest kontuzją należącą do zmian przeciążeniowo zwyrodnieniowych które to noszą nazwę – entezopatia. Wspomniane zmiany to nic innego jak nakładające się na siebie mikrourazy powstałe w obrębie więzadła rzepki. Najczęściej źródłem dolegliwości są słabe mięśnie czworogłowe bądź bardzo intensywne uprawianie sportu i brak odpowiedniej regeneracji. Efektem mikrourazów jest stan zapalny i ból z przodu kolana.

Kolano skoczka – kto jest najbardziej narażony

Osoby u których najczęściej może dojść do rozwinięcia się kolana skoczka to mężczyźni. Na niekorzyść mogą grać tu czynniki takie jak nadwaga oraz powrót do aktywności po kontuzji lub dłuższej przerwie. Ważnym czynnikiem będzie tu właściwy balans obecny w obrębie prostowników i zginaczy stawu kolanowego. Zginacze znajdujące się w ciągłym skróceniu z powodu pracy siedzącej to jednocześnie stałe rozciągnięcie mięśnia czworogłowego uda i dalej osłabienie więzadła rzepki.

Kolano skoczka – diagnostyka

Do zdiagnozowania mikrourazów odpowiedzialnych za wystąpienie kolana skoczka jako pierwsze posłuży dokładne wskazanie bolesnego miejsca. Najczęściej będzie to obszar z przodu kolana poniżej rzepki. Dodatkowo pomocne może być sprawdzenie kolana przy użyciu USG. Jeśli zmiany są zaawansowane to zwapnienia obecne w więzadle rzepki będą również widoczne w badaniu RTG. Najdokładniejszym w tym zestawieniu będzie rezonans magnetyczny który pokaże wszelkie zmiany do jakich doszło w kolanie.

Kolano skoczka – rehabilitacja

Leczeniem pierwszego wyboru i jednocześnie najskuteczniejszym będzie metoda zachowawcza jaką jest rehabilitacja. Jest to postępowanie mające na celu nie tylko zmniejszenie dolegliwości bólowych ale przede wszystkim pozbycie się przyczyny problemu. Rehabilitacja polega na zmniejszeniu bólu oraz dobraniu odpowiednich ćwiczeń, które to wzmocnią więzadło rzepki. Początkowo dolegliwości będą mogły być coraz mniej ale cały czas odczuwalne. Tak samo jak zmiany nie powstały nagle tak i naprawa więzadła wymaga zaangażowania pacjenta w postaci regularnej fizjoterapii i przede wszystkim czasu.

Kolano skoczka – inne metody leczenia

Pozostałe sposoby, które mogą być pomocne do walki z bólem to popularne wśród lekarzy osocze bogatołytkowe oraz ostrzyknięcie więzadła przy użyciu sterydu. Pierwsza z metod powinna być traktowana jedynie jako wsparcie rehabilitacji w przypadku jeśli problem byłby bardziej zaawansowany i oporny. Druga jaką jest steryd może dać szybką ulgę od bólu ale w dłuższej perspektywie powoduje powstawanie jeszcze większych zwyrodnień i uszkodzeń więzadła rzepki. Ostateczną metodą i ale nigdy pierwszą, jest operacja. Zabieg może być konieczny do wykonania w przypadku bardzo zaawansowanych zmian oraz zwapnień. Zbyt szybko podjęta decyzja o operacji może jedynie przedłużyć czas rehabilitacji potrzebny do wzmocnienia nogi.

Kolano skoczka – profilaktyka i zapobieganie

Zmiany degeneracyjne więzadła rzepki powodujące kolano skoczka to najczęściej efekt słabych mięśni, nieprzygotowanych do intensywnego wysiłku. Do działań profilaktycznych należeć będzie trening siłowy który to spowoduje wzmocnienie mięśni jak i samego więzadła rzepki. Ważne by obciążenie było właściwie dobrane do indywidualnych możliwości siłowych a plan zawierał zarówno globalnie jak i lokalnie działające ćwiczenia. Również ważna jest odpowiednia regeneracja bowiem nawet najlepszy plan treningowy nie da efektów jeśli brakuje po nim skutecznego odpoczynku. Jeśli wracasz do aktywności po kontuzji lub dłuższej przerwie miej na uwadze że ciało potrzebuje czasu żeby się do tego przystosować. Daj sobie czas i zadbaj o to by aktywność ulegała zwiększaniu z czasem zamiast rzucenia się na maksymalne obciążenie.

Dolegliwości nie pozwalają Ci aktywnie spędzać czasu?

Odczuwasz silny ból i dyskomfort a środki przeciwbólowe nie działają? Nie pozwól by dolegliwości przejęły kontrolę. Pomogę Ci z nimi walczyć – umów się na wizytę.

ikonka rehabilitacji